هوش مصنوعی اصالت نقاشی جنجالی را تایید نمود
زارا: تحلیل هوش مصنوعی نشان میدهد تابلوی 71 هزار پوندی که کپی قلمداد شده بود، در حقیقت اثری از کاراواجو است.
به گزارش زارا به نقل از خبر آنلاین به نقل از ایسنا، کاراواجو یکی از محترم ترین هنرمندان در هنر غرب است، در عین حال تنها چند ۱۰ اثر از او باقیمانده است. حال هنر این استاد قرن هفدهمی در تابلویی تأیید شده است که «ساتبیز» و موزه «متروپولیتن» نیویورک آنرا فقط یک کپی دانسته بودند.
نتیجه تحلیل علمی تابلو نقاشی «نوازنده لوت»، که در قرن هجدهم برای «بدمینتون هاوس»(Badminton House) در «گلاسترشر» خریداری شده بود، نشان داده است که این اثر با احتمال ۸۵.۷٪ متعلق به کاراواجو است.
آزمایش هایی که شامل هوش مصنوعی بودند، یک «تطابق قوی» با نقاشی های تأییدشده نشان دادند. این مطالعه توسط «Art Recognition» یک آژانش متخصص سوئیسی در اصالت سنجی آثار هنری، با همکاری دانشگاه لیورپول و دیگران انجام شد.
مدیر این آژانس، دکتر «کارینا پوپوویچی»(Carina Popovici)، به گاردین اظهار داشت: «هر چیزی بالای ۸۰٪ بسیار بالا است.»
«مایکل آنجلو مردیسی دا کاراواجو» به عنوان یک انقلابی در بین هنرمندان درنظر گرفته می شود، که به خاطر استفاده رادیکال از نور و تاریکی یا همان «کیاروسکورو» و واقع گرایی در ترکیب بندی هایش مورد احترام قرار گرفته است. آثار او به قدری کمیاب هستند که وقتی در سال ۲۰۱۹ یکی از آثارش کشف شد، حدود ۹۶ میلیون پوند ارزش گذاری شد. اما حراجی «ساتبیز» در سال ۱۹۶۹ میلادی نسخه Badminton تابلو نقاشی «نوازنده لوت» را به عنوان کپی «با الهام از کاراواجو» به قیمت ۷۵۰ پوند فروخت. در سال ۲۰۰۱ میلادی آنرا به عنوان اثری «تحت نظارت کاراواجو» حدود ۷۱، ۰۰۰ پوند فروخت.
خریدار در آن زمان، «کلوویس ویتفیلد»(Clovis Whitfield)، مورخ و گالری دار هنری بریتانیایی و متخصص استادان کهن ایتالیایی بود که کیفیت اثر و این واقعیت را دریافت که آن با توصیف جیووانی بالیونه در زندگینامه کاراواجو در ۱۶۴۲ میلادی «دقیقا مطابقت دارد».
«ویتفیلد» اظهار داشت: «بالیونه جزییات دقیقی، مثل بازتاب قطرات شبنم روی گل ها را ذکر می کند.»
تابلوی «نوازنده لوت» یکی از سه نسخه آن است. یکی از این نقاشی ها که بدون چون وچرا پذیرفته شده، در موزه «هرمیتاژ» روسیه است و دیگری که در آن نوازنده لوت یک زن است نه یک جوان – در مجموعه «ویلدنشتاین» است، که میان سالهای ۱۹۹۰ و ۲۰۱۳ میلادی در موزه متروپولیتن نمایش داده شد.
«کیت کریستینسن»، رییس وقت بخش نقاشی های اروپایی در متروپولیتن، در سال ۱۹۹۰ میلادی، نسخه «ویلدنشتاین» را یک اثر اصل و نسخه «بدمینتون» را یک کپی توصیف کرد.
«ویتفیلد» گفت «کریستینسن» و برخی محققان ایتالیایی در «کمی گل ولای سنتی گیر کرده اند» و از پذیرش اصالت آن امتناع می کنند، حتی در حالیکه دیگر کارشناسان آنرا تأیید می کنند. «نتیجه هوش مصنوعی آقای کریستینسن را از ادعایش پایین می کشد.»
تحلیل «Art Recognition» همین طور نتیجه گرفت که نسخه «ویلدنستاین»، «یک اثر اصیل نیست».
شواهد شامل بازنمایی های لوت است. «دیوید ون ادواردز»(David Van Edwards)، سازنده پیشروی لوت و رییس انجمن لوت، گفت ساز ویلدنستاین، برعکس آن هایی که در نسخه های Badminton و هرمیتاژ هستند، «اشتباهات زیادی» دارد.
«ویلیام آدلند» (William Audland KC)، وکیل مدافع و دوستدار هنر که درحال نوشتن کتابی درباره ی «نوازنده لوت» است، اظهار داشت: «به عنوان یک وکیل و دادخواه، من به تمام شواهد در هر پرونده ای به طرز قضایی نگاه می کنم. با درنظر گرفتن تمام شواهد، به نظر هر پژوهشگری که پیشنهاد دهد نسخه ویلدنستاین اصیل و نسخه Badminton یک کپی ضعیف است، بی عدالتی آشکاری صورت می گیرد.»
«کاراواجو» در سال ۱۵۹۷ میلادی در صورتیکه به عنوان یک هنرمند فقیر در خیابان های رم زندگی می کرد، توسط کاردینال «فرانچسکو ماریا دل مونته»، کسی که تبدیل به مهم ترین حامی او شد، غذا و محل اقامت دریافت کرد. مدت کوتاهی بعد از آن، کاراواجو تابلو «نوازنده لوت» را نقاشی کرد و استعداد خودرا به حامی آینده اش نشان داد.
در اواخر دهه ۱۶۲۰، مجموعه «دل مونته» به فروش رفت. «آنتونیو باربرینی»، که بعدها کاردینال شد، پنج اثر کاراواجو همچون «نوازنده لوت» را خرید، که یک قرن بعد توسط سومین دوک بوفورت «بدمینتون هاوس» خریداری شد.
«ویتفیلد» و «پوپوویچی» درباره ی این نقاشی در یک پادکست جدید با عنوان «آیا هست؟» گفتگو خواهند کرد. اولین قسمت از این مجموعه در ۲۷ سپتامبر شروع می شود. این برنامه توسط دکتر «نوآ چارنی»، کسی که درحال آماده سازی یک مقاله دانشگاهی درباره ی این نقاشی است، ارائه می شود.
همچنین «جرالدین نورمن»، یکی از کارشناسان برجسته بازار هنر، داستان کامل نقاشی را در یک مستند ویژه که درحال توسعه است، بررسی خواهد نمود.
تابلوی «بدمینتون» حال در لندن قرار دارد. «ویتفیلد» مایل است که این اثر به یک مجموعه عمومی برود.
در کاتالوگ فروش ۲۰۰۱، ساتبیز تصریح کرد که «به طور معقولی پیشنهاد شده است» که نقاش امکان دارد «کارلو ماگنونه» بوده باشد، که در ۱۶۴۲ میلادی ثبت شده بود که یک کپی از «نوازنده لوت» متعلق به «دل مونته» کشیده است.
جورج گوردون، رییس مشترک بخش نقاشی های استادان کهن جهانی در ساتبیز، ورودی «طولانی» کاتالوگ را «اندیشمندانه و جامع» توصیف کرد و تصریح کرد که خیلی از نقاشی های کاراواجو توسط هنرمندان دیگر حتی در طول زندگی او، «چنان که لیست های رومی اوایل قرن هفدهم و منابع مکتوب نشان می دهند»، کپی شده اند.
او اظهار داشت: «فکر نمی کنم در سالهای اخیر تغییرات قابل ملاحظه ای در پژوهش های کاراواجو وجود داشته باشد که بتواند اجماع ۲۰۰۱ درباره ی این اثر را به صورت اساسی تغییر دهد.»
کریستینسن از اظهار نظر خودداری کرد.
به طور خلاصه این مطالعه توسط Art Recognition یک آژانش متخصص سوئیسی در اصالت سنجی آثار هنری، با همکاری دانشگاه لیورپول و دیگران انجام شد. مایکل آنجلو مردیسی دا کاراواجو بعنوان یک انقلابی در میان هنرمندان در نظر گرفته می شود، که به خاطر استفاده رادیکال از نور و تاریکی یا همان کیاروسکورو و واقع گرایی در ترکیب بندی هایش مورد احترام قرار گرفته است. آثار او به قدری کمیاب هستند که وقتی در سال ۲۰۱۹ یکی از آثارش کشف شد، حدود ۹۶ میلیون پوند ارزش گذاری شد.
این مطلب زارا را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط زارا
نظرات بینندگان در مورد این مطلب