لغو برنامه دانشگاه تهران چالش زیرساختی هفته دیزاین و استقبال غیرمنتظره مخاطبان
به گزارش زارا، در صورتیکه «هفته دیزاین تهران» سال جاری با استقبال گسترده و هم زمان چالش های جدی رو به رو شد، مرجان احرابی فرد ـ مدیر اجرایی این رویداد ـ از نبود زیرساخت شهری، محدودیت های دسترسی و لزوم همراهی حاکمیت بعنوان مهم ترین موانع برگزاری یاد می کند. او تاکید دارد که هدف اصلی این رویداد «صادرات دیزاین» و ایجاد گفتگوی غیرسیاسی میان ایران و جهان است؛ مسیری که به قول او حالا آهسته آهسته درحال تبدیل شدن به حقیقت است.
به گزارش زارا به نقل از خبر آنلاین، مدیر اجرائی «هفته دیزاین (طراحی) تهران» نبود زیرساخت شهری و همراه کردن مسؤلان را از چالش های برگزاری این رویداد عنوان می کند. وی همینطور می گوید هدف آنها «صادرات دیزاین» و ایجاد گفت و گوی غیرسیاسی با جهان است.
در ادامه مشروح گفت و گوی ایسنا با مرجان احرابی فرد - مدیر اجرائی «هفته دیزاین (طراحی) تهران» - را می خوانید. برنامه این رویداد روز یکشنبه، ۲۵ آبان در دانشگاه تهران کنسل شد اما در نقاط دیگری در شهر تهران ادامه دارد. در حالیکه دانشگاه تهران دلیل این تصمیم را «استقبال فراتر از تصور» و ملاحظات ایمنی عنوان کرده، بسیج دانشجویی پردیس هنرهای زیبا این رویداد را «کم مایه» و «محل بروز ناهنجاری» توصیف کرده است.
_تاریخچه و روند ایجاد این رویداد چه طور بود؟
اساساً داستان ایجاد این رویداد به سال ۱۳۹۸ برمی گردد. در آن سال، رویدادی با عنوان «طراحی مبلمان تهران» برگزار شد و من کیوریتور آن بودم. این رویداد را سه دوره با هدف ایجاد گفتگو بین طراح و صنعتگر برگزار کردیم؛ چون در صنعت مبلمان همیشه مسئله کپی کاری وجود داشت و نمایشگاه ها بجای نمایش آثار طراحان، به ویترین فروشگاه های مبلمان تبدیل می شدند. من داور بودم و دائماً این انتقاد مطرح می شد که چرا چنین اتفاقی می افتد.
به همین دلیل، کارگروه معماری اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان مبلمان ایران شکل گرفت و من ریاست آن کارگروه را برعهده داشتم. در همان کارگروه بود که این رویداد را برگزار کردیم. در انتهای سال سوم، چون رویداد با موفقیت و اقبال رو به رو شده بود، پیشنهاد شد سالنی در اختیار کارگروه قرار بگیرد. تا آن زمان، رویداد طراحی مبلمان تهران فقط یک غرفه در کنار نمایشگاه بین المللی مبلمان داشت که طی سه سال هر بار بزرگ تر شده بود.
_ از چه زمانی ایده گسترش رویداد و تبدیل آن به «هفته دیزاین (طراحی) تهران» شکل گرفت؟
در همان مقطع من پیشنهاد «هفته دیزاین تهران» را مطرح کردم. به جهت اینکه دقیق تر توضیح بدهم این پیشنهاد چیست، یک فرصت مطالعاتی گرفتم، درباره ی نمونه های مشابه مطالعه کردم و یک پروپوزال نوشتم. پروپوزال در اتحادیه عنوان شد و در کارگروه مورد موافقت قرار گرفت. پس از آن، برخی از دوستانی را که در حوزه دیزاین تجربه داشتند، از اساتید دانشگاه گرفته تا صنعتگران شناخته شده حوزه مبلمان، دعوت کردیم و سال «صفر» رویداد را با هدف ایجاد گفتگو بین ایران و جهان شروع کردیم.
_ هدف اولیه شما از برگزاری «هفته دیزاین (طراحی) تهران» چه بود؟
قصد ما این بود که بجای «مهاجرتِ دیزاین»، «صادراتِ دیزاین» اتفاق بیفتد و بتوانیم یک گفت و گوی غیرسیاسی با جهان برقرار نماییم.
_ سال صفر با چه بازخوردی رو به رو شد؟
سال صفر با استقبال بی نظیری رو به رو شد؛ حتی خودمان هم انتظار نداشتیم. واقعا یک جشن یک هفته ای دیزاین در شهر شکل گرفت. از شهرهای مختلف برای بازدید آمده بودند، هتل رزرو کرده بودند و سطح مخاطبان رویداد بطورکامل تخصصی و حرفه ای بود. ما بطورکامل غافلگیر شده بودیم چون فکر نمی کردیم این رویداد تا این حد گسترده مورد توجه قرار بگیرد.
ـ بعد از این استقبال، چه تغییراتی در ساختار و روند رویداد ایجاد شد؟
بعد از پایان سال صفر، تصمیم گرفتیم رویداد را توسعه بدهیم و هم وسعت و هم کیفیت آنرا افزایش بدهیم. در کارگروه هم تغییراتی ایجاد شد: چارچوب های سازمانی، شورای سیاستگذاری و سلسله مراتب اجرائی شکل گرفت، مسائلی که سال قبل وجود نداشت و همه چیز بیشتر بر طبق علاقه پیش رفته بود. تصمیم گرفتیم تخصص های بیشتری را وارد رویداد کنیم؛ بدین سبب امسال فشن (مد) و سینما هم افزوده شد. همین طور به تمام نهادها، اتحادیه ها و مجموعه هایی که در حوزه دیزاین فعال بودند، همچون دانشگاه ها فراخوان دادیم و دعوتشان کردیم کنار ما باشند.
_ علیرغم این توسعه، امسال با چه اتفاقاتی مواجه شدید؟
دانشگاه تهران متاسفانه در دو روز پایانی از جمع ما جدا شد و بخشهایی از رویداد در این دو روز، به علت استقبال عجیب وغیرمنتظره لغو شد؛ اما در باقی بخش ها ادامه یافته و امروز هم برقرار است.
_ امسال چه تغییری در جغرافیای برگزاری ایجاد شد؟
سال قبل تمرکز ما روی مرکز شهر بود: نوفل لوشاتو و مناطق ۶، ۱۱ و ۱۲. امسال تصمیم گرفتیم رویداد در منطقه یک برگزار شود؛ چون در مرکز شهر تعداد رویدادهای هنری و فرهنگی زیاد شده بود و ما ترجیح دادیم فضا را متنوع نماییم. بدین سبب لوکیشن اصلی رویداد شهری امسال باغ موزه سینما بود. سال قبل باغ اتحادیه را داشتیم و امسال هم با تمرکز بر سینما پیش رفتیم.
ـ ساختار اصلی «هفته دیزاین (طراحی) تهران» شامل چه بخشهایی است؟
هفته دیزاین تهران دو بخش دارد؛ یک بخش نمایشگاهی و یک بخش شهری.
بخش نمایشگاهی چهار روز اول برگزار می گردد و همزمان از روز اول تا روز هفتم، بخش شهری ادامه دارد. در بخش نمایشگاهی، دیزاینرهای مستقل و شرکت ها کنار هم حضور دارند و مسابقه «دیزاین برتر» برگزار می گردد. بخش شهری شامل ایونت هایی در دفاتر، شوروم ها و خانه های قدیمی مربوط به حوزه دیزاین است و نمایش آثار طراحان مستقل در این فضاها صورت می گیرد.
ـ از ابتدا هدف شما در «هفته دیزاین (طراحی) تهران» چه بوده است؟
هدف ما از ابتدا صادرات دیزاین بوده و در همین هفته دیزاین هم این هدف را دنبال کردیم. جالب است بدانید امسال در هفته دیزاین میلان، برخی از افرادی که سال قبل اینجا حضور داشتند، آثارشان به سالن ستلایت رفت و در «میلان دیزاین ویک» نمایش داده شد. در فرانسه، اسپانیا و در هفته دیزاین دبی هم همین طور. این روند نشان میدهد رویداد ما آهسته آهسته به سوی صادراتی شدن در حرکت است و مسیر خودرا پیدا می کند.
_ مهم ترین چالش های اجرائی شما در این نوبت چه بود؟
نبود زیرساخت شهری برای برگزاری چنین رویدادهایی یکی از چالش های مهم ما بود. نمی توانم بگویم تنها چالش، اما چالشی جدی بود. همراه کردن دولت و حاکمیت هم چالش بزرگی بود؛ این که بتوانیم توضیح بدهیم ما هیچ رفتار سیاسی در شهر نمی خواهیم و فقط می خواهیم از ظرفیتهای موجود استفاده نمائیم تا یک گفت و گوی غیرسیاسی با جهان داشته باشیم. خوشبختانه امسال دولت و حاکمیت همراهی خوبی داشتند، اما زیرساخت های شهری آمادگی مواجهه با این حجم از مخاطب را نداشتند؛ همان اتفاقی که شما در دانشگاه تهران دیدید.
دانشگاه تهران با آن همه تعدد درهای ورودی، گالری نگارخانه خیابان قدس را برای ورود به رویدادی به این بزرگی در اختیار ما گذاشت، نه درِ اصلی را. تصور کنید چنین جمعیتی بخواهد از آن مسیر محدود وارد شود! نگرانی هم وجود داشت مبادا با مقاومت نیروهای بسیج یا سایر بخش ها رو به رو شویم، که متاسفانه در نهایت این صورت گرفت. این دو عامل؛ نبود زیرساخت و محدودیت های دسترسی موجب آن بی نظمی شد.
_ اگر اختیارات و امکانات بیشتری داشتید، چه تغییری در رویداد ایجاد می کردید؟
بطور قطع وسعت رویداد را بزرگ تر می کردم، تعداد رشته ها را افزایش می دادم و رویداد را به شکل ملی ثبت می کردم؛ یعنی وارد تقویم رسمی کشور می کردم. دوست داشتم این اتفاق به عنوان یک رویداد مردمی به یک جشن ملی تبدیل شود؛ یک هفته ملی که در تقویم ثبت باشد.
_ برنامه شما برای دوره های بعد چیست؟
طبیعتاً هر بار که رویداد را برگزار می نماییم با مسایل جدید رو به رو می شویم و چون دیزاین ذاتاً حل مسئله است، از همین حالا تا هفته دیزاین بعدی آغاز می نماییم مشکلات امسال را یکی یکی حل نماییم. هر کدام از ما هر روز که یکی از چالش ها را می بینیم، پیشنهاد کاری را که باید صورت گیرد می دهیم. این روند با تفکر دیزاین محور و خلاقیت صورت می گیرد تا هم کیفیت و هم وسعت رویداد افزایش پیدا کند. واقعا دشوار می باشد که هم فراوانی ایجاد نماییم و هم از این فراوانی کیفیت طلب نماییم.
_ خروجی و موفقیت این هفته برای شرکت کنندگان چیست؟
تصور کنید فردا مرزهای کشور بیشتر باز شود و برندهایی با استاندارد جهانی وارد بازار ایران شوند. طبیعی است تولیدکنندگانی که سال ها کپی کاری می کردند از صحنه صنعت حذف می شوند. این نگاه از بالا به پایین است.
اما نخستین موفقیت برای شرکت ها اینست که در حوزه دیزاین اوریجینال فعال شوند و دیزاین استودیوهای خودرا شکل بدهند.
برای طراحان هم همکاری با شرکت ها و برندها اتفاق می افتد، دیزاین صادراتی خواهند داشت و به بازار جهانی وصل می شوند؛ و این موفقیت کمی نیست.
_ منابع مالی رویداد چه طور تامین می شود؟
بخش نمایشگاهی توسط اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان مبلمان ایران تامین می شود. بخشی از هزینه ها از فروش غرفه ها پوشش داده می شود و باقی را اسپانسرها تامین می کنند. هر لوکیشن هم تلاش می کند از حامیان مالی داخل شبکه خودش کمک بگیرد. این یک جریان از بالا به پایین است؛ جریانی که برای کیفیت بالا نیاز به تامین مالی قابل توجه دارد.
ـ آیا «هفته دیزاین (طراحی) تهران» می تواند به یک رویداد مطرح منطقه تبدیل شود؟
بطور قطع بله. کشور ما این شانس را دارد. ما در فلات ایران زندگی می کنیم؛ وسعت فرهنگی، تاریخی و هنری ما و همپوشانی هایی که با کشورهای همسایه داریم، امکان تبدیل شدن به هاب منطقه را فراهم می آورد. اگر قدرتمند آغاز نماییم، می توانیم در منطقه مرکز توجه باشیم. فقط از دولت و حاکمیت کمک می خواهم و از رسانه ها می خواهم که ما را درست و گسترده تکثیر کنند.
بطور خلاصه، طبیعتاً هر بار که رویداد را برگزار می نماییم با مسائل جدید روبه رو می شویم و چون دیزاین ذاتاً حل مسئله است، از همین حالا تا هفته دیزاین بعدی شروع می نماییم مشکلات امسال را یکی یکی حل نماییم. هر لوکیشن هم تلاش می کند از حامیان مالی داخل شبکه خودش کمک بگیرد. این یک جریان از بالا به پایین است؛ جریانی که برای کیفیت بالا احتیاج به تامین مالی قابل توجه دارد.
منبع: zarakala.ir
این مطلب زارا را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط زارا
نظرات بینندگان در مورد این مطلب