در آستانه بزرگداشت مقام معلم؛
مصائب و تجارب تدریس مجازی در سایه كرونا از نگاه اساتید دانشگاه
به گزارش زارا سال جاری دومین سال پی در پی است که اساتید و دانشگاهیان شرایط متفاوتی را در زمینه آموزش، تدریس و امتحانات تجربه می کنند. تدریس از پشت لپ تاپ ها و حضور در کلاس هایی که وجود خارجی ندارند، علاوه بر مشکلات و گاه ناهماهنگی هایی که به علت نُو بودن این تجربه و مشکلات زیرساختی برای استاد و دانشجو به وجود می آورد، سبب شد آنها با یک شیوه نوین آموزشی آشنا گردند و با عنایت به طولانی شدن شیوه نوین، به نوعی با آن خو بگیرند. در این بین به انحاء مختلف به مسایل و مصائب آموزش مجازی برای دانشجویان پرداخته شد اما اساتید کمتر مجالی برای بیان مشکلات خود در زمینه شیوه نوین تدریس یافتند.
به گزارش زارا به نقل از ایسنا، دانشگاه ها و مراکز آموزشی همچون محوری ترین و مهم ترین مراکز در معرض شیوع ویروس کرونا ویروس هم از همان ابتدای ورود کرونا به کشور بساط آموزش حضوری خویش را به صورت کامل برچیدند و به سمت آموزش های مجازی حرکت کردند. روندی که پیش از شیوع این ویروس در خیلی از دانشگاه ها بعنوان یک چشم انداز و برنامه طولانی مدت به شمار می رفت و حتی تصور هم نمی کردند روزی درب کلاس های فیزیکی به روی اساتید و دانشجویان بسته شود و آنها مجبور باشند از پشت دریچه مجازی برنامه های خویش را پیگیری کنند.
در چنین شرایطی اساتید دانشگاه ها بعنوان یکی از محورهای اصلی آموزش در مقابل چالش ها و شرایط متفاوتی قرار گرفتند که کمتر به آن پرداخته شده است به همین جهت خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) به مناسبت ۱۲ اردیبهشت-روز معلم، پای صحبت های چند تن از این اساتید نشسته است تا مزایا و معایب این شیوه تدریس و مشکلات آنها دراین زمینه را از زبان استادان بشنود.
دکتر مرتضی رهبر هیات علمی دانشگاه علم و صنعت در گفتگو با ایسنا درباره انتظاراتی که آموزش مجازی در بین دانشجویان ایجاد می کند، اظهار داشت: هنگامی که آسایش و سرعت آموزش در سیستم آنلاین کیفیت بالایی داشته باشد، اساسا انتظاراتی در دانشجویان از آموزش عالی ایجاد می شود در سایر حوزه های علمی هم این مساله قابل تعمیم است. بعنوان نمونه کنفرانس های تاپ رنک دنیا که هم اکنون به صورت آنلاین برگزار می گردد این انتظار را در بین خیلی از دانشجویان و اساتید از دانشگاه های دنیا به وجود می آورد که در سالهای آتی هم بتوانند به صورت آنلاین در این مجامع حضور پیدا کنند.
وی اظهار نمود: با وجود تمام معایب و مشکلاتی که شیوع ویروس کرونا به وجود آورده است یکی از مزایای آن، افزایش آگاهی و ظرفیت استفاده از آموزش مجازی در ایران است؛ به عبارت دیگر شیوع ویروس کرونا و عدم امکان تشکیل کلاس های حضوری در مراکز آموزشی سبب شد تحولی در سیستم آموزشی ما ایجاد شود و بتوانیم در آینده در کنار آموزش های حضوری از ظرفیت های آموزش مجازی هم به صورت همزمان استفاده نمائیم.
اجبار اساتید جهت استفاده از پلت فرم خاص
رهبر اضافه کرد: به سبب شرایطی که به وجود آمد همه دانشگاه ها و استادان مجبور بودند از پلت فرم های آموزش مجازی استفاده کنند. پیش از شیوع ویروس کرونا به دفعات در باب ضرورت استفاده از پلت فرم های مجازی در امتداد راهنمایی رساله دانشجویان، برگزاری جلسات و نشست های علمی و همینطور برگزاری بخشی از آموزش های آکادمیک بحث و تبادل نظر شده بود که به علل مختلف به سختی مورد استقبال قرار می گرفت. در وضعیت کنونی و با افزایش آگاهی دانشجویان و اساتید نسبت به ظرفیت های آموزش آنلاین، شرایط برای تداوم بهره گیری از این ظرفیت فراهم گشته است.
عضو هیئت علمی دانشگاه علم وصنعت ایران اظهار داشت: به صورت کلی، یکی از مهم ترین مزایای آموزش آنلاین دسترسی آزاد دانشجو به تمام منابع آموزشی طول ترم است. فیلم های کلاس ها ضبط می شود و در سامانه قرار می گیرد و دانشجو می تواند به دفعات آنها را ببیند. یکی از مهم ترین نتایح آموزش های آنلاین در سطح ملی و بین المللی، امکان بهرمندی دانشجویان از آموزش های به روز و علمی از هر نقطه دنیا است. سیستم آموزش آنلاین به شکلی امکان دسترسی عادلانه هر دانشجو از هر نقطه کشور به مباحث علمی روز را فراهم نموده است.
به گفته ی ایشان، برنامه ریزی بر روی ظرفیت های آموزش آنلاین می تواند به شکلی باعث گسترش عدالت آموزشی و متعاقباً افزایش ظرفیت های علمی کشور شود. در این شیوه آموزشی، دانشجویان و دانش آموزان دورترین نقاط ایران هم که دسترسی به برخی اساتید و امکانات آموزشی مطلوب را ندارند می توانند در فضای آکادمیک و همینطور سایر کارهای علمی و پژوهشی آزاد، آموزش های مورد نظر را دریافت نمایند. از طرف دیگر، سال جاری شاهد برگزاری آنلاین خیلی از کنفرانس های بین المللی هستیم. دانشجویان ما که در گذشته باید با صرف هزینه های بسیاری در این کنفرانس ها شرکت می کردند تا مطلبی را یاد بگیرند، حالا از ایران و با هزینه های کمتر یا گاها مجانی می توانند در این مجامع علمی شرکت نمایند.
رهبر با اشاره به اینکه در نظام آموزش آنلاین، ظرفیت های درک و فهم در بعضی دروس بالاتر است، اظهار داشت: در کلاس های حضوری، محل نشستن دانشجو و فاصله وی تا تخته در یادگیری موثر است. اما در آموزش آنلاین، دانشجو خیلی راحت در پشت سیستم خود از آموزش بهره مند می شود و اگر مطلبی را هم از دست بدهد باتوجه به این که فیلم کلاس ها ذخیره می شود می تواند باردیگر آنها را مرور کند و در آینده هم آنها را در اختیار دارد. البته لازم است زیرساخت های اینترنت هم تقویت شود تا در آینده دسترسی سریع و بدون وقفه برای همه دانشجوها امکان پذیر شود.
مهم ترین چالش
استادیار دانشگاه علم و صنعت در ادامه، درباره معایبی که آموزش مجازی داشت، اظهار داشت: از طرف دیگر شاهد ضعف هایی هم بودیم. به صورت مثال یکی از مهم ترین خصوصیت های آموزشی حضوری، ظرفیت های استفاده از زبان بدن در آموزش است. همینطور در آموزش حضوری، استاد از نوع نگاه و میمیک صورت دانشجو وضعیت کلی دانشجو را درک می کند. در فضای آموزش آنلاین این ارتباط مستقیم کاهش پیدا کرده است که در بعضی از مواقع خود نوعی وقفه در فرایند آموزش و ارتباط متقابل به وجود می آورد. علاوه بر آن، کلاس های برخی رشته ها و دروس ماهیتاً حضوری است؛ در بعضی از دروس کارگاهی، ضرورت استفاده از ابزار و تجهیزات، مشکلاتی را در آموزش آنلاین به وجود آورده است.
دکتر کیوان نارویی عضو هیئت علمی دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی هم در گفتگو با ایسنا نیز در مورد نگرانی های اساتید در دوران آموزش مجازی اظهار نمود: نگرانی در ارتباط با سستی در رجوع دانشجویان و بعضاً اعضای هیات علمی و کارکنان در نیمسال های آتی به دانشگاه وجود دارد. به این معنا که مسائلی مانند ترافیک، عدم تمایل به سحرخیزی، خستگی در محیط دانشگاه و غیره ممکنست از حضور موثر دانشجویان در محیط دانشگاه بکاهد. همینطور ممکنست در بعضی موارد تصمیمات شتابزده جهت جایگزینی سیستم آموزش الکترونیکی به جای آموزش حضوری توسط عده ای مطرح شود که برخی علل آن بیان شد. امیدوارم با تلاش همه مسؤلان وزارت علوم، در دانشگاه ها بتوان از تجربه حاضر در جهت پیشرفت و آگاهی دادن بهره برد نه این که تجربه حاضر باعث سوء برداشت های احتمالی شود.
اساتید با آموزش مجازی آشنایی داشتند
نارویی درباره سطح تعامل استادان دانشگاه با دانشجویان در آموزش مجازی اظهار داشت: خیلی از اساتید در دانشگاه های خوب کشور در سالیان قبل هم از سیستم آموزش الکترونیکی بعنوان مکمل سیستم آموزش حضوری استفاده می کردند. بدین سبب این دسته از اساتید و همینطور دانشجویان آنها با این سیستم به صورت کامل آشنا بوده و از همان روزهای اولین شیوع کووید ۱۹ مبادرت به برگزاری جلسات کلاس، جلسات رفع اشکال، حل تمرین، پروژه های تکمیلی، برگزاری آزمون و غیره کردند که بعضاً به سبب حساسیت به وجود آمده از آینده نیمسال، تعامل دانشجویان و اساتید بیشتر بود.
وی تجربه آموزش مجازی را جذاب دانست و درباره شیوه های ارزیابی سامانه آموزش مجازی اظهار داشت: نکته جالب تجربه شخصی و بعضاً برخی همکاران این بود که به سبب ذات تهیه سئوالات امتحانی که بعد از طرح، توسط استاد باید به صورت هوشمند با انواع روش های سئوالات ۴ گزینه ای، تشریحی قابل پاسخ در کامپیوتر، جای گذاری و غیره در سیستم آموزش الکترونیکی برنامه ریزی و برنامه نویسی می شد، توجه و انگیزه اساتید را جلب کرده بود. از طرف دیگر، این شیوه های ارزیابی جدید برای دانشجویان هم بسیار جذاب بود به گونه ای که در کنار مسئله ای به نام امتحان، در هر آزمون با یک شکل خاص برگزاری آشنا می شدند که خود این مسئله آنها را به سمت حضور و شرکت موثر سوق میداد و به سبب اینکه کامپیوتر بعد از آخر امتحان به دانشجویان نمره می داد گاها رقابت هایی میان دانشجویان به وجود آمده بود.
حجم کاری اساتید افزایش یافت
عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طورسی با اشاره به اینکه در این نیمسال حجم کاری اساتید افزایش شایان توجهی داشت، اظهار داشت: اساتیدی که تنها به صورت سنتی در هر نیمسال به بیان جزوه در کلاس می پرداختند حال مجبور به تولید محتوا به سبب ذات سیستم آموزش الکترونیکی، برگزاری آزمون، برگزاری کلاس حل تمرین، پاسخگویی به اشکالات دانشجویان به صورت الکترونیکی و غیره شدند که این مورد زمان بسیار زیادی را نیاز داشت. امیدوارم که از این تجربه در نیمسال های بعد جهت افزایش تعاملات استفاده گردد. به نظر این مسئله با گذشت چند ماه در دانشگاههای کشور نهادینه شده باشد. در این راستا تزریق انگیزه به اساتید از راه بازنگری آیین نامه های تشویقی و ارتقاء و همینطور وضع قوانین جدید آموزشی می تواند بسیار راهگشا باشد.
وی با اشاره به اینکه بر مبنای آمار، حدود نیمی از اساتید از همان روز اول آموزش مجازی را شروع کردند و دانشجویان هم به سبب عدم انباشتگی دروس از این شرایط استقبال کردند اظهار داشت: در سیستم آموزش حضوری هر سال از ۲۰ اسفند دانشگاه ها به سبب رجوع بعضی از دانشجویان به مناطق محل سکونت خود به حالت نیمه تعطیل در می آمد که در این نیمسال طبق آمار موجود ۸۰ درصد اساتید تا ۲۸ اسفند مبادرت به برگزاری کلاس کردند و نکته جالب تر این که دانشجویان هم اعتراضی نداشته اند. همینطور در روزهای تعطیلات نوروز ۹۹ کلاس هایی که گاها تشکیل نشده بود و گرفتار عقب افتادگی بودند به صورت فوق العاده تشکیل شد. با ذکر این نکات به نظر مراکز آموزش عالی بدون تحمیل مسائل مالی به سیستم توانسته اند رسالت خویش را تا حد امکان انجام دهند.
تجربه تازه از آموزش مجازی کسب کردم
همچنین دکتر محمد جواد غلامرضا کاشی عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی در گفت و گو با ایسنا به ارزیابی وضعیت برگزاری آموزش های مجازی در دانشگاه ها پرداخت و اظهار نمود: آموزش مجازی برای من یک تجربه تازه بود. اگر مشکلات تکنیکی و فنی و سرعت اینترنت حل شوند، به نظرم جایگزین خوبی برای آموزش های حضوری در مواقع خاص است. البته تردیدی در این نیست که آموزش های حضوری ترجیح دارد چون که ارتباط رو در رو میان دانشجو و استاد، امکان ارزیابی میزان فهم دانشجو حتی از راه دیدن چهره دانشجو، امکانات بیشتر برای گفتگو و تعمیق فهم دانشجو در نظام حضوری بیشتر است. اما آموزش مجازی در وضعیت بحرانی مثل کرونا و یا حتی در مواقعی که مقرر است کلاس های فوق العاده ای ترتیب داده شود، به نظر من شیوه بسیار عالی شمرده می شود.
ایشان سپس به تشریح مهم ترین چالش ها و قوت های آموزش های مجازی پرداخت و اضافه کرد: اگر این شیوه آموزشی در مقام مقایسه با آموزش حضوری باشد، قوتی ندارد مگر آنکه شاخصی مثل هزینه تشکیل کلاس حضوری مد نظر باشد. طبیعتاً آموزش مجازی با هزینه بسیار کمتر هم از حیث مالی و هم از حیث وقت و زمان انجام می شود. ولی به هر حال نمی تواند بعنوان یک استراتژی آموزشی طولانی مدت جایگزین نظام حضوری شود.
این عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی تصریح کرد: به اعتقاد من هم اکنون یکی از چالش های اصلی نظام آموزش مجازی عدم بهره مندی همه دانشجویان از امکانات ارتباط مجازی است. نظام آموزشی برای جریان یافتن فضای آموزش مجازی باید امکاناتی برای مناطق و دانشجویان محروم بوجود آورد تا به نحوی در این شرایط از امکان استفاده برخوردار شوند. مشکلات تکنیکی را هم باید به این چالش ها افزود. باید تحولاتی از حیث پهنای باند و بهره گیری از تکنیک ها و نرم افزارهای قدرتمندتر، امکان بهتری برای گفتگو و تدریس فراهم نمود. مثلا اگر این فرصت به وجود بیاید که استاد و دانشجویان بتوانند یکدیگر را ببینند، اساسا به سطح آموزش حضوری نزدیک تر خواهیم شد. البته تصور می کنم اساتید هم به اندازه کافی در زمینه استفاده از این فضا دانش آموخته نیستند. حتی همین نرم افزار فعلی هم امکانات بسیاری داشت که خیلی از دوستان ناتوان از استفاده از آن بودند.
دکتر کاشی در مورد میزان مشارکت دانشجویان در آموزش مجازی هم اشاره کرد: میزان مشارکت بسیار پایین تر از آموزش حضوری است. بخشی از دانشجویان به سبب مشکلات تکنیکی صدا و امثالهم مشارکت نمی کنند و برخی هم علاقه نشان نمی دهند. در حالی که در فضای واقعی، استاد می تواند دانشجو را به مشارکت وادار کند. اما حالا در کلاس ها دو سه نفری فعال و بقیه شنونده هستند.
وی در پاسخ به این پرسش که آیا آموزش های مجازی در آینده می تواند جایگزین آموزش های حضوری شود، اظهار نمود: باور من این است که آموزش مجازی صرفا ارزش مکمل بودن دارد و می تواند در کنار آموزش های حضوری، وجود داشته باشد و در مواقع خاص به کار گرفته شود. بطور قطع آموزش های مجازی کیفیت آموزش حضوری را ندارند. البته در صورتی که با تحول تکنولوژی بتوان آنرا به سطح آموزش حضوری نزدیک کرد، بیشتر میتوان از آن استفاده نمود.
دکتر کاشی در مورد بهترین روش ارزیابی و نمره دهی در شیوه آموزش مجازی دانشجویان هم اشاره کرد: برای دوره دکتری و دروس سمیناری مشکلی از جهت ارزیابی مجازی وجود ندارد. در صورتیکه درس طبق گزارش دانشجویان و گزارش های پژوهشی سامان یافته باشد، استاد می تواند مسئله را به آسانی حل کند، اما برای دوره کارشناسی که امتحان نقش مهمی دارد، بنظر می رسد روش مجازی آزمون کار دشواری است و من نمی دانم امکانات مجازی برای گرفتن امتحان با مقررات آموزشی وجود دارد یا خیر. هم اکنون فکر می کنم دانشجویان بعد از کسب آموزش مجازی باید در جایی حاضر شوند و امتحان به شکل حضوری اجرا شود.
مهم ترین مزیت کلاس های آنلاین ذخیره محتوای درسی است
دکتر شهرام عباسی، رئیس دانشکده علوم دانشگاه فردوسی مشهد هم در گفتگو با ایسنا، اظهار می کند: مهم ترین مزیت کلاس های آنلاین این است که میتوان محتوای درس را ذخیره کرد تا دانشجویان از آن استناد کنند. بحران کرونا سبب شد تا مجبور شویم تولید محتوای علمی را افزایش دهیم و از فناوری جدید برای این شرایط استفاده نمائیم. در هر صورت آموزش مجازی برای ما بسیار جالب بود. اما بستر اینترنت در دانشگاه، شهر و روستا خیلی قوی نیست و ممکنست دسترسی برای عده ای از دانشجویان سخت باشد و هم سرعت اینترنت پایین است.
وی تصریح می کند: برخی از اساتید تلفیقی از آموزش آنلاین و آفلاین را برای تدریس استفاده می نمایند که مهم ترین مشکل آن بستر اینترنت و عدم دسترسی افراد است. حتی برخی از افراد گوشی و لپ تاپ مدرن ندارند که بخواهند کلاس های آموزشی را دنبال کنند.در حال حاضر مهم ترین چالش، امتحان گرفتن است که این تجربه را هم باید کسب نماییم که چگونه باید امتحان آنلاین یا آفلاین از دانشجویان بگیریم.
عبدالرحیم مرادی مدیر گروه حقوق و الهیات دانشگاه آزاد سمنان در گفت و گو با ایسنا با اعلان اینکه باید متناسب با شرایط فعلی امور آموزش و پژوهش در دانشگاه ها را پیش ببریم؛ اشاره کرد: با اینکه باتوجه به ناگهانی بودن این تغییر رویه و این حد از توجه به آموزش های غیرحضوری برپایه فضای وب و عرضه دروس در فضای مجازی و برای تمام مقاطع آموزشی، دانشگاه ها با چالش هایی در زمینه زیرساخت ها مواجه گشتند و ابهامات و انتقاداتی از جانب برخی دانشجویان و حتی اساتید عنوان شد اما باید بپذیریم شرایط فعلی یک شرایط عادی نیست و از طرفی دیگر ما نمی توانیم آموزش و پژوهش دانشگاه ها را تعطیل نماییم.
وی همین طور اشاره کرد: بطور قطع شرایط فعلی مزایا و معایبی را دارد. همچون مزایای میتوان به تقویت قابلیت نسبی یادگیری مستقل و مطالعه فردی و استفاده از تنوع تدریس ها و روش های مختلف تدریس اشاره نمود و باتوجه به عدم محدودیت زمانی حضور استاد و دانشجو در آموزش و پژوهش فرصت بیشتری در اختیار دانشجویان و پژوهشگران برای انجام تحقیق وجود دارد.
به قول این عضو هیات علمی دانشگاه، هم اکنون زیرساخت ها برای برگزاری کلاس آنلاین ازجمله اینترنت برقرار است، ضعف اصلی، نبود نرم افزارهای بومی است. چونکه نرم افزارهای موجود برای کلاس های ما طراحی نشده و مناسب کلاس های دانشگاه ها در سطح بین المللی است.
وی در مورد مزایای آموزش مجازی هم اظهار داشت: در آموزش مجازی اساتید می توانند بدون اتلاف وقت کلاس، سؤالات دانشجویان را پاسخ دهند. در این شیوه آموزشی و به کمک دستگاه های موجود، تمام امکانات کلاس حضوری به جز دیدن دانشجویان در اختیار اساتید است. آینده آموزش عالی بدون بهره گیری از آموزش مجازی امکان پذیر نیست، ادبیات تحقیق در این عرصه در شکل گرفته بود که کرونا عامل کاتالیزور (تسریع کننده) را برای آموزش عالی در دنیا و کشور ایفا کرد و این تجربه حالا کمک بزرگی برای همه خواهد بود.
راهکار ارتقای کیفی آموزش مجازی
این هیات علمی دانشگاه آزاد یکی از طریق های ارتقاء کیفیت آموزشی را همکاری با اساتید برجسته از نقاط مختلف دنیا دانست و اظهار داشت: از این ظرفیت ممکن می شود. اساتید وابسته می توانند تدریس، تحقیق و پژوهش و راهنمایی پایان نامه را بر عهده بگیرند. در کشور محدودیت هایی ازجمله امکان حضور دانشجویان در دیگر کشورها برقرار است که استاد وابسته می تواند کمک بزرگی در این راستا باشد. در این شرایط آموزش مجازی این امکان را فراهم آورده و دانشجویان و اساتید می توانند از این ظرفیت استفاده کنند.
وی ادامه داد: به هر حال در آموزش حضوری امکان انتقال مطالب و فراگیری دانشجویان بیشتر است. اما مشکلاتی که دانشجویان در وضعیت فعلی با آن روبرو هستند مشکلات مربوط به سامانه های آموزشی برخط است که با راه اندازی بستر آموزشی بر خط ملی، همینطور بهبود سامانه های موجود قابل کاهش است.
دکتر مرادی همینطور تصریح کرد: آموزش به صورت حضوری و چهره به چهره بطور قطع بسیار تاثیرگذارتر از روش مجازی است و نمی توان تأثیر آنرا انکار کرد و در دوران بحران کرونا دانشجویان در گرفتن مطالب و فهم عمیق دروس از راه استاد درس با مشکلات جدی مواجهند که البته در این راستا هر چقدر سامانه برگزاری کلاس های مجازی برخط بتواند شرایط تعامل و ارتباط بهتری فراهم آورد و از سویی دانشجویان و اساتید بهتر از پتانسیل و امکانات ویژه این سامانه ها بهره ببرند مشکلات و معضلات دانشجویان و پژوهشگران به حداقل می رسد.
این حقوقدان اشاره کرد: یکی از مهم ترین معایب آموزش مجازی در دانشگاه ها این است که در این شیوه ایجاد روابط عاطفی و انسانی متقابل که در آموزش چهره به چهره وجود دارد در آموزش مجازی حداقل هست. این در حالیست که در تعلیم و اصول یادگیری وجود فضای احساسی متقابل عامل مؤثر در انتقال مفاهیم به حساب می اید. بدین سبب همچنین نقش زبان بدنی در یادگیری را نمی توان نادیده گرفت و در فضای آموزش مجازی کاربرد Body Language کمتر هست.
به گزارش زارا به نقل از ایسنا؛ باتوجه به اظهار نظرهای اساتید در مورد مزایا و معایب آموزش مجازی، بنظر می رسد به سبب ابهام در زمینه مدت زمان تداوم شیوع ویروس کرونا ویروس، دانشگاه ها و مسؤلان آموزش عالی ضمن بررسی دقیق مزایای این آموزش، امکانات و بودجه های بیشتری برای تقویت زیرساخت های آموزش های مجازی برای دانشجویان و اساتید در نظر بگیرند، با اینکه باتوجه به جدید بودن این نوع آموزش و عدم آمادگی دانشگاه ها و زیرساخت های مراکز علمی دانشگاهی برای تعمیم این نوع آموش به همه دروس و همه مقاطع، برخی کسری ها و عملکردهای ضعیف تا حدی قابل توجیه باشد، اما به سبب اینکه این نوع آموزش در آینده هم ادامه دار خواهد بود و مسؤلان هم اظهارنظرهایی در مورد تداوم آموزش مجازی در دوران پسا کرونا داشته اند، باید با بهره گیری از تجربه فعلی بطور جدی تر برای تقویت زیرساخت های این نوع آموزش چاره اندیشی شود تا خدشه ای به کیفیت آموزش و عدالت آموزشی وارد نشود.
منبع: zarakala.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب