دانشیار پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی:
دانشگاه باید دانشجوآفرین باشد، نه كارآفرین
زارا: دانشیار پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی ضمن تاكید بر اینكه دانشگاه باید دانشجوآفرین باشد نه كارآفرین، اظهار داشت: غایت دانشگاه ها، تربیت دانشجویان پرسشگر، شهروندان فرهنگی، انسان های متفكر و انسان های عاشقی است كه شوق یادگیری و یاددهی، سراسر وجودشان را فرا گرفته است.
به گزارش زارا به نقل از ایسنا، دكتر نعمت الله فاضلی، در جلسه آموزشی تحت عنوان «دانشجو روز گذشته، امروز و فردا» كه در دانشكده الهیات دانشگاه فردوسی مشهد برگزار شد، اظهار نمود: دانشجویان به لحاظ جمعیت، بدنه اجتماعی دانشگاه هستند و رسالت دانشگاه، پرورش دانشجویانی است كه بتوانند در جامعه بعنوان شهروندانی خلاق، پرسشگر و كنجكاو حضور داشته باشند.
وی با اشاره به اینكه معنا و هویت دانشجویی در پروسه تاریخی ایران معاصر گسست ها و تغییرات رادیكالی به وجود آورده است، اضافه كرد: عنوان دانشجو بعنوان پدیده مدرن، قسمتی از پروسه معاصر است.
دانشیار پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، با اشاره به اینكه واژه دانشجو، نوعی بودن و هویت انسانی است كه در قالب فرهنگ معاصر معنا پیدا می كند، افزود: دانشجو، دانشگاه و علم جدید از اركان فرهنگی دوره معاصر هستند؛ به این معنا كه ما بوسیله نهاد دانشگاه و مقولات آن مانند استاد، برنامه درسی، رشته های دانشگاهی و علوم، روشی از بودن را شكل می دهیم.
وی اشاره كرد: لفظ دانشجو مفهومی است كه به كمك آن بخش مهمی از كلیت فرهنگ معاصر تحقق پیدا می كند. دانشجو بودن، مجموعه ای از ارزش ها و باورهای مشترك ماست كه آنها را به صورت خودآگاه و یا ناخودآگاه متوجه شده و حس می نماییم.
یادگیری و یاددهی برای دانشگاه و دانشجو بنیادی ترین مقوله هستی است
فاضلی عنوان كرد: دانشجو نوعی هویت اجتماعی و فرهنگی است و یادگیری و یاددهی برای دانشگاه و دانشجو بنیادی ترین مقوله هستی است، برای اینكه برای تمامی ادیان هم مقوله ای اخلاقی، الهی و نوعی ارزش متعالی به حساب می آید.
وی اظهار داشت: دانشگاه مكانی است كه اصل وجودی آن دلیل و حجت آوردن است و می آموزیم برای افراد، دلیلهای را پیدا و صورت بندی نماییم تا انسان ها برای تأمین نیازهای خودشان نجنگند بلكه اخلاقی زیست كنند و در نهایت به یكدیگر مهر بورزند.
وی بیان كرد: دانشجو شیوه دلیل آوردن و استدلال كردن را تمرین می كند تا تعقل، خردورزی و … كه شیوه زندگی اوست را پی گیرد و موضوعی كه برای همه دانشجویان مشترك است؛ دلیل آوردن، خردورزی، یادگیری، یاددهی، بحث و گفت و گو كردن و… است.
دانشیار پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی اشاره كرد: دانشگاهیان با تمام وجود درگیر دانش می شوند و اندیشیدن همان عشق ورزیدن است. دانشجو در دنیای معاصر در شكل آرمانی و ایده آل خود تمرین برای دلیل آوردن، یادگیری، ارزش انسانی، اخلاقی، الهی و … می كند كه در وجود او شكل گرفته است.
وی اظهار نمود: به تدریج در دنیای جدید دانشجویی، دانشگاه ها به مؤسسه و بنگاه تبدیل گشته اند و از آن مركز پرورش انسان، شهروند مدنی بودن و فضیلت خواه تبدیل به مركزی شده اند كه باید پول و یا قدرت تولید كنند و دیگر مُبلغ دانش نیستند، بلكه مصرف كننده دانش هستند؛ بدین منظور كه بنگاهی به نام دانشگاه از دانشجو پول دریافت و كالایی به نام مدرك به او می دهد.
فاضلی اظهار داشت: در این فرایند، دانشجو هیچ تجربه ای از خواندن، نوشتن، گفت و گو، استدلال، یادگیری و یاددهی ندارد، بدون اینكه یك لحظه گرمای یادگیری و یاددهی را تجربه و یا اصالت یادگیری را در خلوت وجودی خود تمرین كرده باشد و طبیعتاً چنین دانشجویی مدرك مورد نیاز را دریافت می كند، اما هیچوقت استاد، اسوه، متفكر و مؤلف نمی گردد، چونكه نمی تواند با عالم وجود، درگیری نقادانه پیدا كند.
وی ادامه داد: به اعتقاد من دانشجو شدن در جهان امروز و در آینده نزدیك امری ناممكن است، چونكه دانشگاه به سمت انسداد امر دانشجویی حركت می كند و فضای دانشگاه به این سمت می رود كه هویت دانشجویی به معنای اصیل خود، ناممكن شود.
دانشیار پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی اظهار نمود: دانشگاه مكان زیستن دانشجو برای افرادی است كه غم جامعه را دارند، اما امروز افراد غصه مسائل كم اهمیت دنیوی را در ذهن پرورش می دهند.
وی با اشاره به دلایلی كه در آینده موجب ناممكن شدن دانشجو بودن می شود، اظهار داشت: اول اینكه تصورمان در مورد علم در حال تغییر است، دوم دانشگاه ها بعنوان مؤسسات و نهادهای یادگیری و یاددهی آن مأموریت اصلی خودرا انجام نمی دهند و دلیل سوم، موانع سیاسی است
فاضلی اشاره كرد: در كشور به نسبت جمعیت، بیشترین دانشجویان و دانشگاه ها را در جهان داریم، حتی بیشترین كتاب ها را می نویسیم، اما چه اندازه از این متن ها می توانند سند انسانی و صدای وجودی افراد باشند.
دانشیار پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی عنوان كرد: آرزو دارم كه در دانشگاه ها بحث در مورد دانشجویی از بُعد فرهنگی رواج پیدا كند و سال هاست كه اتفاقاتی درباب این امر مهم به گوش نمی رسد و دانشگاه باید علم و جست وجوی علم را نوعی فعالیت مدنی حساب و این فضا را ایجاد كند. امیدوارم استادان و دانشجویان كشور نقدهایی كه به تحولات دانشجویی و دانشگاه از طرف بزرگ ترین نظریه پردازان دانشگاه های جهان می شود را مطالعه كنند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب