حال و وضع کانون های فرهنگی هنری دانشگاه صنعتی اصفهان به روایت دانشجویان
زارا: اصفهان دانشجویان فعال در کانون های فرهنگی و هنری دانشگاه صنعتی اصفهان، از وضعیت و برخی محدودیت های اعمال شده در این کانون ها که آنرا حیاط خلوت این دانشگاه می دانند، گلایه دارند و معتقدند چراغ روشن این کانون ها به سمت خاموشی می رود.
دانشگاه صنعتی اصفهان، دانشگاهی شناخته شده در عرصه علوم و فنون مهندسی و همینطور پیشرو در تشکیل کانون های فرهنگی و ادبی در بین دوستداران علم و هنر است. در سالهای گذشته، دانشجویان هنر دوست این دانشگاه، با تشکیل کانون ها و برگزاری برنامه های فرهنگی و هنری متعدد، بذر هنر را در خاک این دانشگاه کاشته اند، بذری که جوانه زد، سبز شد و به درختی تنومند بدل شد، اما حالا برخی از فعالان این کانون ها می گویند احساس می نماییم چراغ روشن کانون های فرهنگی و هنری این دانشگاه رو به خاموشی است.
خبرنگار ایسنا در رابطه با همین موضوع، با چند نفر از اعضای کانون های فرهنگی هنری دانشگاه صنعتی اصفهان به گفتگو نشسته است، دانشجویانی که نخواستند نام شان در این گزارش مطرح شود.
در حوزه فرهنگ، همه چیز خط قرمز نیست
یکی از دانشجویان دانشگاه صنعتی اصفهان می گوید: از سالی که فعالیتم را در کانون ادبی دانشگاه شروع کردم، در حوزه شعر فعال بوده ام و تلاش کرده ام در این عرصه بعنوان یک بعد دیگر در زندگی ام همچنان فعال بمانم. چیزی که از سالهای قبل تابحال از فضای دانشگاه صنعتی اصفهان درک کردم و شاهدش بودم، با عنایت به زحمت هایی که در این سال ها در حوزه کانون های فرهنگی کشیده شده، روحیه دانشگاه بخصوص در سالهای اخیر بسیار تغییر کرده است.
وی با عنایت به این که دانشگاه صنعتی اصفهان یک دانشگاه خارج از شهر با محیطی ایزوله، خشک و صنعتی است، افزود: به علت وجود چنین شرایطی، در گذشته می شنیدیم که اتفاقات تلخی در این دانشگاه می افتد، مثلاً سال ۹۲، مسائلی مثل خودکشی مطرح بود، اما در این سال ها دیدم که این محیط چقدر تعدیل شده و یکی از علل آن این بود که دانشجویان فرهنگی در حوزه فرهنگی کوشا بودند و خیلی خوب تلاش کردند. در واقع آنها توانستند مسئولیت فرهنگی دانشگاه را به یک تساهلی برسانند و به آنها بفهمانند که در حوزه فرهنگ، همه چیز خط قرمز نیست و نباید همه جا نگاه جنسیتی و تفکیک کننده به مسائل داشت. من این تساهل را در دوره ای که دکتر برنجکوب، معاونت فرهنگی و دکتر ابطحی، ریاست دانشگاه را بر عهده داشتند، می دیدم.
این عضو کانون ادبی دانشگاه صنعتی اصفهان، اضافه کرد: تساهل نه به آن معنا که همه چیز را سهل بگیرند، بلکه به این معنا که در آن زمان شرایط برای انجام فعالیتهای فرهنگی تا حدی که برای دانشگاه و دانشجو نیاز بود، وجود داشت و بچه ها می توانستند در حوزه فرهنگ فعالیت کنند.
دانشجویان، نگران هویت کانون ها هستند
این دانشجو با عنایت به مشکلات موجود در حوزه فرهنگی دانشگاه صنعتی اصفهان، اظهار نمود: در دوره جدید و اتفاقاتی که شاهدش هستیم، احساس می نماییم بازگشتی داشتیم به فضای فرهنگی دوره ۸۸ تا ۹۲، نه با آن قدرت و شدت که یک باره در سال ۸۸ اتفاق افتاد، بلکه با یک روندی که انگار می خواهد برسد به آن نقطه ای که در سال ۸۸ تا ۹۲ در دانشگاه های کشور رخ داد. حالا هم شاید بخواهند یک طرح مشابهی را در دانشگاه صنعتی اصفهان اجرا کنند و این مساله بچه های فرهنگ را خیلی نگران کرده است، آنها نگران هویتی هستند که در این سال ها به کانون هایشان بخشیده اند. بچه ها در اصل نگران آن هویتی هستند که دارد، زیر سوال می رود. کانون های فرهنگی، گردشگری، حلال احمر، خیریه، ادبی، پویا و موسیقی همیشه زیر ذره بین بوده اند، همه ما نگران هویت کانون ها هستیم و احساس می شود مدیریت فرهنگی می خواهد آنها را از دست بچه ها خارج کند.
وی اضافه کرد: دانشجو در محیط صنعتی و خشک دانشگاه صنعتی احتیاج به یک حیاط خلوت دارد و این حیاط خلوت بطور قطع می تواند فضای کانون های فرهنگی باشد تا دانشجویان علاقه مند بتوانند وقت و انرژی خودشان را در حوزه فرهنگ و هنر بگذارند. فضاهای فرهنگی هنری می توانند لطافت خاصی به یک محیط خشک و صنعتی ببخشند و از این لحاظ جایگاه قابل اتکایی خواهند داشت، کما این که کانون های فرهنگی توانسته اند فضای دانشگاه را از سال ۹۲ تا هم اکنون بسیار تعدیل کنند.
دورهمی، موسیقی، تئاتر و شب شعر خط قرمز شده
یکی دیگر از دانشجویان فعال در کانون های ادبی فرهنگی دانشگاه صنعتی اصفهان در اشاره به اعمال محدودیت ها در اجرای برنامه های فرهنگی در دانشگاه صنعتی اصفهان، اظهار داشت: حتی خط قرمزهایی که در خود جامعه وجود ندارد، آنها را در دانشگاه اعمال می کنند و این برای دانشگاه که باید در همه عرصه ها پیشرو باشد، صحیح نیست. برای مثال فیلمی به نام فیلم «مجبوریم» از رضا درمیشیان، که همین چند ماه پیش در سطح کشور اجازه اکران دارد و اکران می شود، در دانشگاه صنعتی اصفهان اجازه اکران پیدا نمی نماید. و این از نگرانی های بچه های کانون ها است. این یعنی زیر سوال بردن هویت و طرح هایی که باید اجرا کنند، اما به آنها می گویند این ها خط قرمز است؛ دورهمی خط قرمز است، موسیقی خط قرمز است، بازی مافیا خط قرمز است، تئاتر با فلان شرایط خط قرمز است، شب شعر خط قرمز است، نگرانی بچه ها در حوزه فرهنگ پر بیراه نیست.
رفتارهایی که در شان دانشجو نیست
این عضو کانون فیلم و عکس دانشگاه صنعتی اصفهان، تصریح کرد: رفتارهایی با دانشجو می شود که در شان او نیست. تعلیق دانشجویان و حتی حصاری که در اطراف خوابگاه دانشجویان می کشند، همه این رفتارها سبب بدبینی دانشجویان شده است. ما دانشجویان از راهش وارد شدیم، ادبیات نقد و اعتراض را کامل رعایت کردیم. در ابتدا رفتیم و صحبت کردیم و خواهان دلیل شدیم، اما عدم شفافیتی که با دانشجو دارند، سبب می شود برای تصمیمی که می گیرند که فلان شخص را تغییر دهند، دلایلی را مطرح کنند که نه مورد پذیرش فردی که تعویض می شود است و نه مورد پذیرش دانشجویان. ما هر چقدر سعی کردیم که نتیجه بگیریم، ولی شاهد هیچ شفافیتی از سوی مقابل نبودیم. و در نهایت گفتند دلایلی هست که ما نمی خواهیم بگوییم.
پاسخ قانع کننده ای دریافت نمی کنیم
یکی از دبیران کانون های فرهنگی دانشگاه صنعتی اصفهان هم ضمن اشاره به نارضایتی دانشجویان از وضع موجود، خاطرنشان کرد: در واقع بحث اعتراض در امور فرهنگی دانشگاه به مشکلات و اعتراضات دانشجویان هم ارتباط دارد و هم اکنون بحث اصلی اعتراض دانشجویان به این علت است که خیلی از آنها بی جهت تعلیق شده اند. بسیاری احضار شدند. با وجود این که انتقاد را از سمت دانشجویان به صورت اصولی و منطقی پیش برده ایم و به امور خشن و احساسی متوسل نشده ایم، اما متاسفانه هیچ پاسخ قانع کننده ای از ریاست و معاونت فرهنگی دانشگاه دریافت نمی نماییم.
عدم شفافیت با دانشجویان
وی افزود: در حوزه فرهنگی، دانشجویان به امور فرهنگی مورد علاقه خود می پردازند، همچون تئاتر، شعر، موسیقی و به این ترتیب، فضای دانشگاه را با این فضای هنری آمیخته می کنند. اما متاسفانه این فضا هم دستخوش تغییراتی شده و آزادی عملی را که دانشجویان تا اندازه ای برای انجام فعالیتهای کانون داشتند را از آنها گرفته شده است. خواهان بیان دلیل این اتفاق شدیم، اما به خاطر عدم شفافیت نمی دانیم چرا این آزادی هم تحت شعاع قرار گرفته است.
این دانشجو با بیان آگاهی به رعایت اصول مطالبه گری، توضیح داد: مطالبه گری اصول خودش را دارد، نباید رفتار خشنی انجام دهیم، و این مطالبه گری ها نباید از حیطه اخلاق بیرون بروند. دانشجویان تلاش داشتند بر مبنای اصول و قواعد پیش روند و این اعتماد را جلب کنند، با این وجود ما هیچ حس اعتمادی نمی بینیم.
وی ادامه داد: جوابی که بچه ها در ازای این پاسخ به امور فرهنگی دادند انتشار یک بیانیه بدون بیان جمله ای نادرست بود. اما باز هم هیچ گونه همکاری از سوی افرادی که از آنها انتظار می رود، نمی بینیم.
احترام و درک متقابل در ساختار فرهنگی دانشگاه وجود ندارد
یکی دیگر از اعضای کانون های فرهنگی دانشگاه صنعتی اصفهان اظهار داشت: حدودا یک سال است که مدیریت دانشگاه تغییر کرده و به تبع آن بخش های مختلف دانشگاه هم گرفتار تغییر شده است. چندین سال است که ما در قسمت های مختلف دانشگاه همچون کانون های فرهنگی دانشگاه فعالیت می نماییم و برنامه های بسیار متنوعی را برگزار کرده ایم. از سال ۹۵ تابحال دانشگاه صنعتی اصفهان در زمینه کانون های فرهنگی جز پیشروترین دانشگاه ها بوده است. اما در یک سال قبل شرایط بگونه ای بوده که ما احساس می نماییم درحال عقب گرد هستیم، یعنی ما به مرحله ای رسیده ایم که برای بدیهی ترین مسائل باید عجیب ترین مراحل را طی نماییم تا شاید به آن چه می خواهیم برسیم. این به معنای این نیست که در گذشته هم تمام شرایط مهیا بوده، در گذشته هم مشکلاتی بوده، اما در گذشته چیزی وجود داشت به نام احترام متقابل و درک شدن. در یک سال قبل حلقه مفقودی ما با ساختار مسئولین این هست که گویا این درک وجود ندارد و احترام و درک متقابل در ساختار فرهنگی دانشگاه از بین رفته است.
کانون فرهنگی بخش پویای دانشگاه است
این عضو فعال کانون موسیقی دانشگاه صنعتی اصفهان، اظهار نمود: کانون فرهنگی بخش پویای دانشگاه است. جایی که عده ای دانشجو به صورت داوطلبانه می آیند، وقت می گذارند و به تبعِ وقتی که می گذارند، رشد هم می کنند. افراد زیادی بودند که از همین کانون های فرهنگی رشد کردند و افراد بسیار موفقی هم هستند، برای مثال در همین کانون موسیقی دانشگاه صنعتی افرادی را داشتیم که نوازنده بودند و در جشنواره های رویش شرکت کردند، مقام آوردند و هم اکنون به اساتید مطرح موسیقی تبدیل گشته اند.
وی در رابطه با تغییر کارشناس فرهنگی دانشگاه، بیان نمود: ما انتظار نداشتیم آقای آزادی، به صورت مادام العمر در سمت کارشناس فرهنگی باقی بمانند، منتها بحث بر سر نحوه تغییر ایشان است. مسئولین فرهنگی دانشگاه می گویند ما با چندین جا مشورت کردیم و برآیند این مشورت ها اینست که کارشناس فرهنگی را تغییر دهیم، اما حتی یک مرتبه از این ۱۴ کانون کسی سوال نپرسید که آیا در این مدتی که با آقای آزادی کار کردید، ایشان گره ای از کار شما باز کرد؟ آیا شما را به یک مسیر رو به رشدی پیشرفت داد؟ ما تا این حد انتظارمان را تنزل داده ایم که می گوییم حتی بیایند به ما بگویند ما تصمیم به تغییر کارشناس گرفته ایم، اما به نظر شما چه کسی می تواند در این ساختار به شما کمک نماید و ادامه دهنده این راه باشد؟
چراغ های کانون دانشگاه صنعتی رو به خاموشی
وی با اظهار نگرانی از مشکلات بوجود آمده بر سر راه فعالیتهای کانون های دانشگاه صنعتی، اظهار نمود: در یک سال قبل در معاونت فرهنگی دوبار تغییرات عمده صورت گرفته و معاونت فرهنگی و مدیر اجرایی فرهنگی تغییر کردند. احساس می نماییم در ساختار فرهنگی اعمال نفوذهایی صورت می گیرد که نمی گذارد آن چیزی را که بچه ها به دنبالش هستند صورت گیرد و ذهن بچه ها را عملا نادیده می گیرند. کانون های دانشگاه صنعتی برنامه هایی دارد که در طول سال به صورت روتین برگزار می گردد. این برنامه ها به لحاظ ساختاری و محتوایی هر ساله تغییر می کند، اما ماهیتشان پابرجا می باشد، مثلاً کانون موسیقی برنامه ای دارد به نام دورهمی موسیقی، این برنامه امکان دارد ساختارش تغییر کند، ولی ماهیتا این برنامه وجود دارد یا مثلاً کانون فیلم و عکس یک سری کافه های نقد فیلم دارد به نام کافه فیلم همراه با اکران های هفتگی یا کانون پنجره و برنامه هایی دارد تحت عنوان نشست های هفتگی و مطالعاتی که با حضور کارشناسان و جامعه شناسان و اندیشمندان سطح یک استان اصفهان یا در سطح کشوری برگزار می شد.
وی تصریح کرد: در این سال ها ساختار این کانون ها تغییر کرده، اما ماهیتا حضور داشته اند و برنامه هایی برگزار می شد، اما جدیدا برای برگزاری همین برنامه ها یک سری دست اندازهایی از راه بالا دستی ها بر سر راه قرار می گیرد که ناخودآگاه ذهنمان می رود سمت این که مقرر است چراغ روشن کانون ها به سمت خاموشی رود.
پیگیر رفع مشکلات دانشجویان هستم
خبرنگار ایسنا برای جویا شدن نظر مسؤلان دانشگاه صنعتی اصفهان، با معاون فرهنگی این دانشگاه تماس گرفت که وی در پاسخ به سوالی در خصوص ارزیابی وضعیت و چگونگی فعالیت کنونی کانون های فرهنگی هنری دانشگاه صنعتی، اظهار کرد: با عنایت به این که بیشتر از ۱۰ هزار دانشجو در این دانشگاه وجود دارد، فعالیتهای فرهنگی توسط زیر مجموعه های گوناگونی همچون تشکل های اسلامی، کانون های فرهنگی هنری، و انجمن های علمی در دانشکده های مختلف صورت می گیرد.
الهام محمودزاده در ارتباط با نوع همکاری این معاونت با دانشجویان و اعضاء کانون ها، اظهار داشت: به علت جو صنعتی و مهندسی حاکم بر دانشگاه، این دانشگاه نیازمند فعالیت ها و فضای پر شوری است تا بتوان در آن فعالیتهای هنری را پیگیری کرد.
وی افزود: با عنایت به کرونا و هم شرایط درونی جامعه، روال کارهایی که انجام می شوند، همگی به صورت مطلوب نبوده اند. ریشه یابی این مسائل در دستور کار بنده است. با اعضای کانون ها صحبت کرده ام و پیگیر رفع مشکلات شان هستم، اما در عین حال یک سری از کانون ها هم روال و فعالیت خیلی خوبی دارند.
محمودزاده در پاسخ به سوالی در رابطه با چشم انداز و برنامه های فرهنگی این دانشگاه، تصریح کرد: برنامه ما اینست که روال فعالیت ها به صورت چابک انجام شوند، اما به علت حساسیت هایی که برای فعالیتهای سیاسی و هنری وجود دارد، باید تامل و دقت لازم در انجام فعالیت ها صورت بگیرد.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب